Szlak żółty w Beskidzie Niskim: Ropki - Ostry Wierch

Szlaki PTTK w Beskidzie Niskim

ROPKI - OSTRY WIERCH

Szlak żółty: Ropki (węzeł szlaków) – Przełęcz Perehyba – Biała Skała (903 - 921 m) – Ostry Wierch (930 m) – granica państwa

Jest to krótki szlak łącznikowy (ok. 4,5 km) prowadzący z miejscowości Ropki - gdzie łączą się 2 główne dalekobieżne szlaki PTTK w Beskidzie Niskim - położonej w widłach potoków Poloczyn i Ropka, prowadzący najpierw w kierunku nieistniejącej wsi Bieliczna, a później przez trzy z najwyższych szczytów Beskidu Niskiego liczących ponad 900 m n.p.m. - dwie kulminacje Białej Skały i Ostry Wierch, doprowadzając w końcu do granicy państwa. Do niedawna granicą przebiegał fragment zielonego szlaku PTTK: Stróże - Wysowa - Krynica - Muszyna, a obecnie tylko słowacki szlak czerwony (graniczny). Wspomniany szlak zielony na odcinku od przełęczy nad Cigielką do okolic szczytu Dzielec decyzją KTG ZG PTTK został skasowany, co przerwało ciągłość tego dość długiego szlaku. Szlak w zasadzie prowadzi cały czas lasem, więc widoków żadnych nie ma po drodze, jedynie wędrując przez Ropki można dojrzeć okoliczne wzniesienia dzięki otwartemu terenowi. Suma przewyższeń, idąc tak jak tu opisany jest szlak, wynosi ok. 450 m, obniżenia to ok. 80 m. Czas przejścia wynosi 1.45 h, a w przeciwnym kierunku 1.15 h (czasy z drogowskazów PTTK).

Szlak zaczyna się przy węźle szlaków, gdzie łączą się dwa najdłuższe szlaki polskich Karpat, czerwony GSB (Ustronie Śląskie - Wołosate) i niebieski szlak tzw. graniczny (Grybów - Rzeszów). Znajduje się tutaj tablica z siecią szlaków oraz drogowskazy, a po drugiej stronie drogi za potokiem pensjonat "Kudak". Za drogowskazami szlaków i siatką ogrodzeniową, na wzgórzu wypatrzeć można zniszczony krzyż kamienny z 1925 roku, obecnie sam cokół - to za nim miała stać niegdyś plebania w Ropkach. Stąd szlak żółty kieruje się na zachód w dolinę potoku Polczyn, razem ze szlakiem czerwonym GSB zmierzającym w tym kierunku do Izb i Mochnaczki. Po chwili marszu (ok. 100 m) w lewo odchodzi droga do cmentarza dawnych rusińskich mieszkańców Łemków z ciekawymi kamiennymi nagrobkami, a poniżej niego, wśród wiekowych lip, miejscem po cerkwi z 1759 r., którą przeniesiono do skansenu w Sanoku. Wędrując dalej szlakiem mijamy po prawej współczesną kapliczkę słupową stojącą przy odchodzącej na prawo drodze i idąc dalej na wprost dochodzimy do rozwidlenia dróg, gdzie stoi słup z drogowskazami szlaków konnych. W prawo odchodzi tu droga przez Przeł. Lipkę do nieistniejącej łemkowskiej wsi Czertyżne. Natomiast szlaki żółty i czerwony idą tu dalej na wprost i dochodzą do szlabanu przegradzającego drogę. Mijają go i ok. 160 m dalej rozłączają się, czerwony GSB prowadzi drogą na wprost, natomiast nasz żółty skręca nieznacznie na lewo, przekracza potok i zmierza lekko w górę, na polance skręcając lekko na prawo. Po kolejnych kilkuset metrach dochodzimy do wyraźnej drogi szutrowej (stokówki) prowadzącej stąd przez przeł. Czerteż do doliny potoku Lipka i do Izb. Ale szlak zmierza dalej na wprost i dopiero po ok. 150 m skręca ostro w prawo, więc trzeba tu uważać, by nie pójść na wprost.

Tu zaczyna się mozolne podejście na przełęcz Perehyba, czym wyżej tym stok staje się ostrzejszy. Po drodze, ok. 250 m przed przełęczą, na lewo odchodzi wyraźna stokówka, ale należy trzymać się cały czas idąc drogą na wprost w górę. Przed ostatecznym wejściem na przełęcz po lewej widzimy wycięty z drzew opadający tu stok Białej Skały i to miejsce zasadzony młodnik, który jest osiatowany. W końcu dochodzimy na przełęcz Perehyba (817 m) położoną pomiędzy szczytem Stożek (852 m) a Białą Skałą (903 m). Sama przełęcz jest obecnie niezalesiona, ale widoków nie ma żadnych, bowiem w koło znajduje się las. Na samej przełęczy, nieco przy dawnej drodze prowadzącej na wprost do Bielicznej, po prawej stronie stoi kamienny obelisk, z datą 1889 i mało czytelnymi napisami. Być może jest to dawny krzyż pomiędzy Ropkami a Bieliczną, bo przecież wiele tego typu obiektów stawiano właśnie w takich granicznych miejscach. Wychodząc na przełęcz, szlak żółty skręca tu pod kątem prostym na lewo.

Po skręcie, zaczynamy wspinać się ponownie wzdłuż ogrodzenia młodnika - na lewo pojawiają się nieznaczne widoki, a za plecami góra Stożek - stokami Białej Skały i po chwili marszu wchodzimy ponownie w las. Cały czas w górę i po ok. 450 m od przełęczy wychodzimy na niższy wierzchołek Białej Skały (wg Geoportalu 903 m n.p.m), skąd obniżamy się na przełączkę, by po chwili ponownie podchodzić, tym razem na główną kulminację Białej Skały liczącą (921 m n.p.m. - wg Geoportalu), którą osiągamy po kolejnych 400 metrach marszu. Gorlicki PTTK zawiesił tu tabliczkę z nazwą i wysokością 903 m n.p.m. Z Białej Skały znowu lekko się obniżamy na przełączkę pokonując niecałe 400 m trasy i stąd zaczynamy ostateczne podejście na główny i najwyższy szczyt tego pasemka, najpierw łagodnie, a później przed szczytem nieco stromiej. W końcu osiągamy kulminację drugiego co do wysokości szczytu polskiej części BN o nazwie Ostry Wierch (930 m n.p.m.). Na zalesionym szczycie jest tabliczka z nazwą i wysokością szczytu (na tabliczce wys. 938 m n.p.m).

Ze szczytem tym związana jest pewna legenda o samobójcy: Powiesił się pewnego razu syn właściciela huty szkła. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem pochowano go nie na cmentarzu, lecz w miejscu, gdzie granice Bielicznej i Huty Wysowskiej zbiegały się z granicą węgierską, czyli właśnie na Ostrym Wierchu. Wkrótce nieboszczyk zaczął pokazywać się kobietom zbierającym w lesie grzyby. Mieszkańcy wsi złożyli się po dwie korony i sprowadzili z Tatr bacę - czarodzieja. Dopiero jego magiczne praktyki sprawiły, że zmarły przestał prześladować żywych [cyt. za: Beskid Niski. Przewodnik dla prawdziwego turysty, Wyd. Rewasz 2002].

szlak ropki ostry wierch wykres wysokościowy

Ze szczytu obniżamy się już w kierunku granicy państwa, nieco zarośniętą ścieżką i po ok. 230 m osiągamy ją dołączając do czerwonego słowackiego szlaku granicznego mającego status Europejskiego długodystansowego szlaku pieszego o symbolu E-3, łączącego brzegi Oceanu Atlantyckiego z Morzem Czarnym. Na węźle szlaków znajduje się drogowskaz szlaku żółtego oraz strzałka z napisem pokazującym kierunek na Lackową. Będąc w tym miejscu właśnie, można czerwonym szlakiem pójść przez Przeł. Pułaskiego na najwyższy szczyt polskiego BN - Lackową (997 m), natomiast w przeciwnym kierunku przez szczyt Cigelka (805 m) zejść później do Wysowej Zdroju.

tekst i fot: Dariusz Zając

Punktacja GOT:
Ropki - Ostry Wierch 8/4

Czasy przejść:
Ropki - węzeł pod Ostrym Wierchem 1.45 h / 1.15 h